Vandaag gingen we op bezoek bij een directe concurrent voor de ranglijst en de Europese play-offs: Go Ahead Eagles. Want dat is nu blijkbaar ineens een dingetje waar we om meedoen. Goed, dat hebben we eerder gehoord natuurlijk. Maar eerlijk is eerlijk, NEC draait momenteel gewoon lekker en alle seinen lijken op groen te staan. Wedstrijden als vandaag tegen een directe concurrent voor die top-8 (top-9?) notering zullen moeten laten zien of onze ploeg echt klaar is voor dat soort ambities. Vorig seizoen lagen we immers ook een tijdje op koers voor play-offs en toen klapte de hele boel in februari-maart in elkaar. Pak je vandaag echter drie punten in Deventer, dan doe je uiteraard wel enorm goede zaken. Go Ahead in eigen huis is echter zeker geen makkie, ze doen het daar dit seizoen namelijk prima. Alleen Twente, Utrecht en Ajax wisten in de Adelaarshorst de volle mep te halen. Dat waren echter ook wel meteen de laatste drie thuisduels, dus dat is een hoopvol statistiekje voor NEC. Bij NEC begon nieuwkomer Chery overigens op de bank.
Tactiek
Dat betekende dus dat Sano net als tegen Twente in de basis startte. Sterker nog, geheel begrijpelijk begon de net van griep herstelde Meijer met dezelfde basiself als in de gewonnnen thuispot tegen Twente. Al vroeg werd duidelijk hoe de middag zou gaan verlopen: Go Ahead liet NEC aan de bal en loerde op snelle uitbraken en dode spelmomenten. De Deventenaren probeerden er nadrukkelijk een vechtwedstrijd van te maken, met veel kleine overtredinkjes en het proberen te frustreren van de NEC-spelers. NEC probeerde zich voetballend onder de druk uit te voetballen en via de opkomende backs (vooral Van Rooij vandaag) kansen voor het doel van Go Ahead te creëren. NEC had in de eerste helft ook duidelijk het betere van het spel, met de meeste schoten op doel en het meeste balbezit. Scheidsrechter Oostrom liet lange tijd veel toe, wat Go ahead wel in de kaart speelde. Even leken onze spelers zich toch mee te laten zuigen in het fysieke spel van Go Ahead (waarbij Nuytinck nog een ooglid moest laten hechten na een te hoog geheven been van Edvardsen en Verdonk en Van Rooij een gele prent pakten), maar uiteindelijk trokken wij toch aan het langste eind. Waar een goal van Go Ahead nog met een beetje geluk werd afgekeurd voor buitenspel, werd Sano in de extra tijd van de eerste helft net binnen het strafschopgebied aangetikt en kreeg een pingel. Mattsson schoot deze onberispelijk binnen voor zijn elfde (!) goal van het seizoen. Go Ahead probeerde nog direct terug te slaan uit een corner, maar de bal werd door Cillessen gepakt. En dus mochten we met een toch wel terechte 0-1 voorsprong de kleedkamer opzoeken.
In de tweede helft werd de wedstrijd helaas al snel erg rommelig. Go Ahead was getergd en joeg NEC overal op het veld af. Waar wij in de eerste helft nog de voetballende oplossing probeerden te zoeken en veel de bal hadden, daar lieten we ons in de tweede helft toch weer volledig terugdringen. Go Ahead werd lange tijd niet echt gevaarlijk, maar zelf kwamen we totaal niet meer aan voetballen toe en het was wachten op een moment van onoplettendheid waar Go Ahead die bal erin zou prikken. Twintig minuten voor tijd greep Meijer in door Chery in het veld te brengen voor Hansen. Helaas was het even later toch raak; uitgerekend ex-NEC’er Bas Kuipers kroop uit de rug van zijn nieuwe directe tegenstander Chery bij de tweede paal en kopte de gelijkmaker binnen. Op basis van de tweede helft was daar ook weinig tegenin te brengen, want Go Ahead was veel feller. Pijnlijk voor Chery ook uiteraard. Maar Chery maakte dit enkele minuten later gelukkig weer helemaal goed. Een weggewerkte bal was iets te ver voor Ogawa, maar Chery zette een indrukwekkende sprint in en pakte de bal weg voor Kramer, stak in zijn eentje het halve veld over en tikte de bal prima langs de keeper. De wedsatrijd stond weer helemaal in brand en even later floot Oostrom voor een penalty in het voordeel van Go Ahead, terwijl in de herhaling werkelijks niks te zien was van een fout van Proper. Een belachelijke beslissing, die niet door de VAR werd herroepen. Schandalig werkelijk.
Uitslag
2-2 dus, wat op basis van het wedstrijdbeeld wel een terechte uitslag was. Maar de schoonheidsprijs verdiende het bepaald niet. Dram-arbitrage en een teleurstellend NEC in de tweede helft dat zich gek liet maken door een heel opportunistisch Go Ahead.
Scheids
Oostrom liet in de beginfase erg veel toe, waardoor de wedstrijd naarmate de eerste helft vorderde steeds harder werd. Waar wij wellicht ietwat makkelijk (maar wel terecht) een pingel meekregen in de eerste helft, daar was die voor Go Ahead ronduit schandalig. Een zwaar brevet van onvermogen voor de arbitrage vanmiddag.
Publiek
Go Ahead publiek is tegenwoordig naar publiek. Alleen maar klagen en huilen en de scheids beinvloeden. Ons uitvak zat zoal gebruikelijk weer lekker vol.
Hoogtepunten
NEC speelde in de eerste helft zeer degelijk en leidde verdiend met de rust.
Dieptepunten
In de tweede helft gingen we weer veel te veel leunen op de voorsprong en gaven we alle controle uit handen. De tweede pingel voor Go Ahead was ronduit schandalig.
Inzet
Die was de eerste helft prima, maar in de tweede helft gingen we toch weer te veel op twee gedachten hinken en zakte ons veldspel als een plumpudding in elkaar.
Conclusie
Een punt uit bij Go Ahead is uiteraard prima, maar gezien het wedstrijdbeeld had er toch meer ingezeten. Die tweede pingel was duidelijk een goedmakertje van de scheids en is werkelijk niet te filmen zo schandalig. Dat maakt het gelijkspel extra zuur. Tegelijkertijd roep je het toch ook echt weer een beetje over jezelf af door in de tweede helft te stoppen met voetballen en mee te gaan met het vechtvoetbal van Go Ahead. Dat deed Go Ahead natuurlijk ook prima, daar ligt hun kracht. Ze gingen zeer opportunistisch spelen met veel lange ballen vooruit en hoge ballen erin pompen. Dan kan hij een keer goed vallen. De scheidsrechter speelde overigens ook nadrukkelijk een negatieve hoofdrol in deze omslag met zijn warrige gefluit. Maar goed, volgende week dan maar drie punten pakken tegen Heracles in eigen huis. We blijven tenminste meedoen bovenin.