Na een weekje rust brak vandaag voor NEC een zeer belangrijke fase aan. Want bij aanvang van dit paasweekend streden we nog op drie fronten (beker, nacompetitie en plek 5) mee voor Europees voetbal. En bovendien werd de reeks afgetrapt met een wedstrijd tegen de nog ongeslagen lijstaanvoerder PSV. Het zou natuurlijk een mooie kers op de taart zijn als je zou kunnen zeggen dat je de enige ploeg bent geweest die PSV in dit seizoen een nederlaag aansmeerde. Die aspiratie was echter op voorhand al wel erg optimistisch. Niet alleen draait PSV immers uiteraard prima, maar bovendien miste NEC voor deze wedstrijd enkele sterkhouders in Proper (nog steeds niet helemaal hersteld van zijn hamstringblessure), Chery (eveneens nog op de weg terug van zijn blessure) en ook Ogawa, die ziek terugkeerde uit Japan. PSV daarentegen was zowat op volle oorlogssterkte en – laten we wel wezen – is sowieso een tegenstander waar NEC eigenlijk bijna nooit een aansprekend resultaat tegen weet te halen. Doorgaans is het hopen op het uitblijven van een oorwassing. Maar goed, dit NEC is natuurlijk niet het NEC van voorgaande seizoenen en dus bleven we stiekem hopen op een stuntje.
Tactiek
Meijer koos logischerwijs voor Sow in de spits als vervanger van Koki Ogawa. Op de vleugels traden Baas en Rober Gonzalez aan. Schöne nam de honeurs waar op het middenveld naast Hoedemakers en achter Sano, die als diepste middenvelder fungeerde. NEC klapte er meteen ook goed op en gaf PSV weinig ruimte. De Eindhovenaren oogden het eerste kwartier nogal ongemakkelijk onder het felle doorjagen van NEC en de Nijmegenaren kregen zelfs een klein kansje of twee. Helaas was het na een kleine twintig minuten toch alweer raak aan onze kant. Bij een uitbraak van NEC werd Sano ogenschijnlijk neergelegd en in de tegenstoot kon Bakayoko na wat geluk uit de kluts de bal binnen lepelen. Het leek het begin van het einde, want PSV schakelde een tandje bij en leek de wedstrijd dood te willen maken. NEC bleef echter op de been, al was het vooral loeren op een uitbraak. Die uitbraken kwamen er ook een keer of twee, maar steeds wist Sano de vrije man niet te vinden in een overtalsituatie. Toch wist NEC een paar minuten voor de rust langszij te komen. Na een fout van Veerman in het strafschopgebied van PSV leek Sow vrij in te kunnen schieten. Veerman probeerde te herstellen, maar schopte daarbij opzichtig Sow omver en ontsnapte aan rood. Hoedemakers kreeg daarop een vrije schietkans, maar hij schoot deze naast. Gelukkig besloot Nijhuis (wellicht ook ietwat als goedmakertje voor de eerdere tegengoal uit de overtreding op Sano?) om alsnog een penalty te geven voor de overtreding op Sow. Schöne nam plaats achter de bal en schoot hem onberispelijk in voor zijn eerste (!) competitiedoelpunt van dit seizoen. 1-1 was ook de ruststand.
De tweede helft was nog geen vijf minuten oud of het werd nog mooier. Weer brak NEC snel uit en ditmaal vond Hoedemakers Verdonk vrij op de vleugel. Die legde weer terug op Hoedemakers en diens inzet werd nog gekeerd, maar in de rebound schoot Sano raak voor de 2-1. Even later moest Van Rooij geblesseerd het veld verlaten en kwam Pereira erin. Tot overmaat van ramp moest ook Schöne met een blessure het veld verlaten na een ongelukkige botsing met Til. Olden Larsen kwam erin voor de onfortuinlijke Schöne, maar hij stond nog niet koud in het veld of Sow tekende de 3-1 aan. Ongelooflijk!! Waar keken we naar? Onze spelers werkten zich het snot voor de ogen en knokten voor elke meter, terwijl PSV steeds wanhopiger oogde. Tien minuten voor tijd leek PSV alsnog terug in de wedstrijd te komen, want Pereira vloerde Dest in het strafschopgebied en Nijhuis gaf een penalty. De Jong ging erachter staan, maar Cillessen stopte de bal net als een paar weken geleden tegen RKC. Ditmaal hoefde hij gelukkig niet overgenomen te worden en hield NEC stand. Sterker nog, in de 7e minuut (!) van de blessuretijd had Sow nog een opgelegde kans voor de 4-1, maar door pure vermoeidheid kreeg hij de bal er niet in. Al was de goal wellicht toch nog afgekeurd, want er ging een lichte overtreding op zijn tegenstander aan vooraf.
Uitslag
Het bleef dus bij 3-1. Nou ja, bleef. Hallo. 3-1 winst!! Op PSV!!!!! Wat den vermaledijden fudge!?! NEC is daarmee dus de eerste ploeg dit seizoen die PSV een nederlaag bezorgt. Wat een prestatie!! Ongekend. Superlatieven komen tekort.
Scheids
Bas Nijhuis moest op het laatste moment de fluit overnemen van Pol van Boekel die niet fit genoeg (ziekjes?) was om dit duel te fluiten. Hij had wellicht moeten fluiten bij de tackle op Sano waaruit de tegengoal voort kwam, maar er waren daarna nog aardig wat schijven voor de bal erin lag. Gelukkig kende hij ons een pingel toe. PSV later ook, maar Cillessen was paraat.
Publiek
Tja, dat de sfeer er goed in zat in de Goffert moge een understatement heten. Het dak ging eraf!
Hoogtepunten
Hrm. Even denken.
3-1 winst op PSV, mensen! Geen geniepige 1-0, nee, gewoon drie keer gescoord tegen de afgetekende lijstaanvoerder. Je verzint het niet. De laatste keer dat NEC van PSV won was in 2008 en pikant genoeg stond Schöne toen ook al in het veld bij NEC. De cirkel is rond! Ook Cillessen was vandaag ongenaakbaar, met de gestopte penalty als hoogtepunt. Hij komt weer terug in zijn oude vorm, net op tijd voor de bekerfinale! Maar goed, het hele team was gewoon een groot hoogtepunt. Wat een werklust, wat een passie. Fantastisch werkelijk. Woorden schieten te kort.
Dieptepunten
De blessures van Schöne en Van Rooij. Hopelijk valt het mee met beide spelers. Van Rooij liep na afloop van de wedstrijd gelukkig alweer op het veld, maar het zal afwachten blijven.
Inzet
NEC werkte zich een slag in de rondte vanmiddag, petje af daarvoor.
Conclusie
ON.GE.LOOF.LIJK!!! Ja, wat moet je hier meer van zeggen? Vooraf waren er nog twijfels onder sommige fans of NEC deze wedstrijd wel serieus moest nemen, zeker met alle afwezigen, en of het niet beter was om gewoon een verlies te accepteren en vooral blessures te voorkomen. Maar gelukkig denken Meijer en onze spelers niet op die manier en dat loonde zich vandaag. Een volledig terechte overwinning, want NEC kreeg de betere kansen, werkte harder en wilde het simpelweg ook meer. Maar mooi blijft het natuurlijk wel. Er is altijd de kritiek op NEC dat zelfs in goede periodes we niet echt stunten tegen topploegen, maar dit seizoen hebben we tegen de hele top-5 punten gepakt. Dit NEC is gewoon echt goed over de hele breedte, met jongens als Rober Gonzalez en Sano die in dit soort wedstrijden opstaan en zonder problemen de leegtes opvullen. Fantastisch! Nu even feestje vieren en dan dinsdag alweer de volgende wedstrijd op het programma. Tegen Fortuna moeten we punten pakken om de druk op Ajax en die 5e plek te houden. En daarna wacht vistas. Maar goed, dat zien we later wel.
Die droom van jou is niet zo slecht. Ja, die droom van jou en mij is echt!
