Vandaag was er dus weer de Derby. Er is al genoeg gezegd en geschreven over de randzaken, dus daar gaan we maar niet al te lang bij stil staan. Feit is dat die louche bende in arnep het weer voor elkaar heeft gekregen om NEC-fans buiten de deur te houden. De Derby is al jaren niet leuk meer, want ongeacht hoe de verhoudingen liggen lijkt er bij NEC altijd lood in de benen te sluipen en lijkt vitesse altijd een stapje extra te kunnen doen. Het was vandaag dus vooral zaak om de schade beperkt te houden richting de bekerfinale qua blessures en je niet mee te laten slepen in het vechtvoetbal dat vitesse ongetwijfeld op de mat zou gaan leggen. NEC was personeel wel enorm gehavend, want buiten de basiself zaten er nog maar drie veldspelers op de bank die je met enige fantasie als basiswaardig kunt aanduiden: Hansen, Sow en Ross. Een zeer krappe bank dus waar we het vandaag mee moesten doen.
Tactiek
Het was niet of Meijer veel keuze had vandaag. De enige discussie-opties waren de linksbuitenpositie (waar Olden Larsen de voorkeur kreeg boven Hansen) en de spitspositie, die logischerwijs aan Ogawa toeviel. Al zou je kunnen redeneren dat juist in de Derby het trekken en sleuren van Sow goed van pas zou kunnen komen. De verwachting was dat vitesse er vol bovenop zou klappen en dat gebeurde dan ook. De arneppers strijden voor hun laatste strohalm en verlies vandaag zou wel zo’n beetje de doodsteek voor lijfsbehoud betekenen. NEC zette er naar goed gebruik opnieuw he-le-maal niks tegenover en het mocht een klein wonder heten dat het na een kwartier nog steed 0-0 was. We werden volledig overrompeld door vitesse en verloren – net als tegen Fortuna – zo’n beetje elk duel. Chery was volledig onzichtbaar, Olden Larsen was nog slechter dan we hem ons herinnerden. En Pereira was gevaarlijk druistig op rechtsback. Maar ook andere spelers vielen zwaar door de mand. Als NEC dan een keer balbezit had, dan werd er rondgespeeld in een tempo waar onze grootmoeders nog bij hadden kunnen aanhaken, onvoorstelbaar. Het was niet te filmen zo gruwelijk slecht. Cillessen was de enige die nog een beetje zijn niveau aantikte en je kunt gerust stellen dat hij ons in de eerste helft in de wedstrijd hield. Zo’n beetje elke andere club had vandaag tegen dit NEC in de rust volledig terecht met 4-0 voor gestaan, maar gelukkig voor ons was vitesse ondanks een duidelijk veld- en kansenoverwicht niet bij machte om dit om te zetten in een voorsprong. Zo sloten we geheel onverdiend de met ruime afstand slechtste eerste helft van dit seizoen af met een 0-0 brilstand. Waar was onze ploeg in hemelsnaam mee bezig?
Opvallend genoeg werd Nuytinck in de rust gewisseld voor Ross. NEC ging in het tweede bedrijf helaas vrolijk door met waar het de eerste helft gestopt was: wanstaltig slecht voetballen. Toch was het na ruim een uur volledig tegen de verhoudingen in NEC dat alsnog op voorsprong kwam. Hoedemakers zette zelf de aanval op en schoot de bal vervolgens heerlijk binnen. Olden Larsen had op dat moment al volledig anoniem het veld verlaten voor Hansen. De vlam sloeg vervolgens in de pan op de tribune, maar gelukkig bleven uitstapjes op het veld bespaard ondanks dat enkele hersenloze figuren bij de thuisploeg zorgelijk dicht bij het veld mochten komen. Een kwartier voor tijd kwam Sow in het veld voor een onzichtbare Ogawa. Even later knalde Hansen op schitterende wijze nog altijd tegen de verhoudfingen in de 0-2 binnen na een flinke solo. Hij kreeg direct daarop geel gepresenteerd omdat hij nogal dom zijn shirt uit trok, maar goed. Laat die jongen blij zijn, hij vereeuwigde zichzelf hiermee in Nijmegen. Pereira moest er de laatste tien minuten af met kramp voor Arts, maar het verzet van vitesse leek op dat moment al gebroken. Vijf minuten voor tijd vloog er een fakkel het veld op en werd de wedstrijd zoals verwacht stilgelegd. Dit duurde gelukkig echter maar kort en de wedstrijd werd uitgespeeld.
Uitslag
En hop! In die resterende minuten scoorde Hansen zowaar opnieuw en eindigden we dus met 0-3. Zo dompelde een dramatisch slecht NEC de noorderburen in diepe rouw en kropen we zelf weer over Ajax heen naar plek 5. In de extra tijd maakte Arts overigens nog een enorm smerige tackle waar hij best rood voor had mogen krijgen, maar dit bleef hem bespaard. en dus eindigden we deze absolute draak van een wedstrijd met 22 man op het veld en een afgetekende overwinning voor NEC. Zwaar geflatteerd, dat zeker, maar wie geeft daar om?
Scheids
Lindhout liet vooral aan vitesse-zijde veel toe. Eigenlijk hadden de arneppers al twee of drie kaarten moeten hebben in het eerste kwartier, maar het duurde tot ver in de eerste helft voordat Lindhout de eerste gele prent trok voor vitesse. NEC daarentegen kreeg voor elk klein vergrijp een waarschuwing of prent gepresenteerd. Het was alsof Lindhout door de KNVB op het hart was gedrukt om de vlam niet in de pan te laten slaan in het stadion. Niet dat NEC dat als reden mocht aandragen voor deze wanvertoning, want dat deden ze toch echt helemaal zelf.
Publiek
Geen NEC-supporters dus, en veel lege plekken door het vroegtijdig stopzetten van de kaartverkoop. De aanwezige vitesse-fans maakten er echter wel een fikse heksenketel van, alsof ze alle energie voor het restant van dit seizoen in deze wedstrijd wilden pompen. Wellicht dat dat toch zijn weerslag had op onze ploeg, want wat waren we slecht. Een zoveelste bewijs dat het weren van uitfans pure competitievervalsing is. Bij gebrek aan uitsupporters gingen enkele arnep-tokkies maar met elkaar op de vuist op de tribune, maar de verwachte vlam in de pan bleef grotendeels uit afgezien van die fakkel.
Hoogtepunten
We winnen voor het eerst in twaalf jaar tijd weer eens in de glasbak! Vraag niet hoe, maar de uitslag telt. In deze wellicht laatste Derby ooit (laten we het hopen!) trekken wij dus aan het langste eind. En hoe, afgetekend!
Dieptepunten
De hele wedstrijd was een groot dieptepunt, op onze doelpunten na. Niet aan te kijken zo slecht was het. Maar goed, we winnen de Derby, dus wie zal daar om malen?
Inzet
Onze ploeg sjokte rond alsof het een 60+ veteranenteam was. Werkelijk alle duels werden verloren en niemnand durfde lange tijd te voetballen. We kunnen er wel spelers gaan uitlichten (Chery, Pereira, Olden Larsen) maar eigenlijk was op Cillessen na iedereen gewoon dramatisch. De tweede helft was ook drama, maar individuele ingevingen van Hoedemakers en Hansen maakten het verschil. Edoch: bij dit soort wedstrijden interesseert het niet hoe, als er maar gewonnen wordt. En dat deden we.
Conclusie
Wat zijn deze wedstrijden toch intense kloteduels. Hoe sneller de ‘Derby’ van de speelkalender verdwijnt, hoe liever we het zien. NEC kan niet om gaan met de druk die deze wedstrijd met zich mee brengt, genant gewoon. Gelukkig liep het deze keer – geheel tegen de verhoudingen in – voor het eerst in jaren eindelijk wel goed af en mochten we triomfantelijk als winnaar van het veld lopen. Heerlijk! Een paar conclusies die wel getrokken mogen worden op basis van dit duel: diegenen die liever Pereira dan Van Rooij in de basis zagen zijn hopelijk voorlopig weer even stil, want wat was was de Fransman matig vandaag; Chery is na een goede beginfase geen schim meer van zichzelf; en met Olden Larsen in de basis voetbal je met tien man. Wat was hij wederom vreselijk slecht. Een Sontje Hansen uit vorm kwam er een half uurtje in en scoorde twee keer. Uiteraard was vitesse tegen die tijd al volledig moegespeeld, maar wat Olden Larsen liet zien was echt beneden alle peil.
Maar goed, stiekem is het eigenlijk best nog mooier om zo intens slecht te spelen als vandaag (NEC was echt nog slechter dan tegen RKC) en dan alsnog met een afgetekende zege van het veld te stappen. Over een tijdje is de manier waarop vergeten, wat telt is deze schitterende overwinning. En die gaan we nu even flink vieren! HEERLIJK!!!!!