In de aanloop naar deze toch best belangrijke pot koos NEC ervoor om openbaar te maken dat Rogier Meijer aan het eind van dit seizoen definitief vertrekt. Op zich is dat vertrek natuurlijk geen verrassing, maar je moet je toch afvragen of de timing van deze aankondiging nou zo snugger is. Er zijn genoeg voorbeelden van een dip in prestaties nadat het vertrek van een trainer bekend wordt – denk maar aan Been of Faber – en het laatste dat we momenteel kunnen gebruiken is een nog grotere inzinking. NEC pakte dan wel een verdienstelijk punt tegen Feyenoord, maar voetballend leek het nog altijd nergens op. En het gat naar beneden krimpt snel. De tegenstander op deze zonnige zondagmiddag, Go Ahead Eagles, versloeg onlangs nog twee keer op rij PSV, haalde de bekerfinale en draaien als een tierelier. Eagles is ook de ploeg waartegen dit seizoen de neerwaartse spiraal van NEC werd ingezet door de flinke oorwassing die we ontvingen in Deventer. Maar goed, wellicht dat dat bij onze groep ook tot positieve revanchegevoelens kan leiden. Een overwinning in eigen huis vandaag zou een zeer welkome uitslag zijn waarmee we opeens weer omhoog kunnen kijken en de druk een beetje van de ketel halen. Verlies je vandaag echter, dan komt die degradatiestreep de komende weken wel heel angstig dichtbij.
Tactiek
Verdonk was geschorst door zijn gele kaart in de wedstrijd tegen Feyenoord. Ook Sandler is nog altijd geblesseerd, maar gelukkig keerde Marquez weer terug en de Spanjaard begon centraal naast Nuytinck. Op het middenveld kreeg Lasse Schone zowaar weer eens een basisplaats naast Proper en Hoedemakers, al speelde Hoedemakers in de praktijk echter meer als een soort voorstopper voor Nuytinck en Marquez, waardoor NEC eigenlijk een soort van 5-3-2 speelde met Van Crooij hangend op links. De intentie was duidelijk om Ouwejan en Pereira in de aanval mee vooruit te sturen. Linssen kreeg de voorkeur in de spits omdat ook Ogawa niet helemaal fit was, met Ouaissa zwervend vanaf rechts. Meijer koos dus voor een defensief middenveld met ervaring boven snelheid en gokte op een uitbraak en een individuele actie voorin. Tja.
Wedstrijdverloop
Toch was het binnen twee minuten al bijna weer raak voor Go Ahead, met nare flashbacks naar de 5-0 in Deventer. Uitgerekend ex-NEC’er Kramer mocht vrij inkoppen bij een corner, maar Roefs redde sterk. Daarna leek NEC even in de wedstrijd te komen. Onze ploeg zat er een korte fase zowaar flink bovenop en gaf de bezoekers weinig ruimte, terwijl voorin Ouaissa en Linssen de boel enthousiast afjoegen. Linssen kreeg ook een aardige kans om de score te openen na zeven minuten, maar hij schoot naast. Hierna ontspon zich een zeer open wedstrijd, waarbij NEC vooral leek te gokken op een bevlieging van Linssen of Ouaissa, maar waar vooral Go Ahead enorm veel vrijheid kreeg om met regelmaat door te stomen en het doel van Roefs onder vuur te nemen. Het gat tussen de voorhoede en het middenveld van NEC was enorm. Na twintig minuten voetbal kwam NEC goed weg toen Go Ahead de bal op de paal knalde na een snelle aanval uit de omschakeling. Roefs moest meermaals reddend optreden en hield NEC in de eerste helft op de been. Vijf minuten voor rust was het echter toch raak en daar viel zeer weinig op af te dingen, want het was de hele eerste helft al eenrichtingsverkeer geweest in het nadeel van NEC. Hoedemakers stond weer eens niet op te letten en Go Ahead mocht de bal zeer simpel binnen lopen. NEC mocht van veel geluk spreken dat we slechts met 0-1 gingen rusten en dat hadden we vooral te danken aan Robin Roefs.
Uiteraard begon NEC weer ongewijzigd aan de tweede helft, zoals eigenlijk altijd wel als er geen blessuregevallen zijn of iemand een beetje moe is. Het maakte helaas sowieso weinig uit, want vlak na de hervatting kreeg Schone geel voor een lichte overtreding, waarna onze aanvoerder van vandaag volledig uit de slof schoot tegen de scheids en daardoor meteen op zeer domme wijze zijn tweede gele kaart pakte. NEC moest dus met tien man verder en de wedstrijd was verkeken. Toch kreeg Proper even later nog een dot van een kans op de gelijkmaker, maar zijn inzet raakte de lat. Vervolgens was het wachten op minuut 60, waarin Meijer naar goed gebruik zijn eerste wissel doorvoerde. Hansen kwam in het veld voor Ouaissa, terwijl Van Crooij lekker mocht doormodderen. Vijf minuten na die wissel scoorde Go Ahead de onvermijdelijke 0-2. Het antwoord van Meijer was een dubbele wissel met het inbrengen van Onal voor een dramatische Hoedemakers en Shiogai voor Linssen. Onal had bijna meteen ook een grote kans op de aansluitingstreffer, maar zijn inzet werd gekeerd. Even later besloot Pereira maar eens een op het oog kansloos schot op doel te lossen van afstand, maar zijn bal werd zowaar van richting veranderd en viel binnen: 1-2. Even leek het vuurtje eindelijk ontbrand te zijn bij onze ploeg en Go Ahead was een paar minuten van slag. Maar in de 75e minuut vond Go Ahead alsnog de 1-3 en was de wedstrijd over en uit.
Uitslag
Vlak voor het einde kopte Ouwejan nog op de vuisten van de Go Ahead-keeper. In de eerste minuut van de blessuretijd kopte Shiogai zwaar de 2-3 binnen op aangeven van Ouwejan. Het was echter allemaal te weinig, te laat.
Scheids
Van der Eijk trok een erg makkelijke gele kaart voor Schone, maar Lasse reageerde wel heel erg dom voor zo’n ervaren speler. Ook Nuytinck kreeg een zeer gemakkelijke gele kaart na een akkefietje met Edvardsen.
Publiek
De Goffert probeerde het in de tweede helft nog wel, maar deze ploeg en deze coach maken het niet makkelijk om support te blijven geven.
Hoogtepunten
Robin Roefs.
Dieptepunten
De belachelijke reactie van Schone na zijn – toegegeven, totaal overtrokken – gele kaart. De hele eerste helft. De tactische zwakte van Meijer.
Inzet
Het is dezer dagen simpelweg niet meer te zien of de ploeg niet beter kan, niet meer wil of geen idee heeft wat ze lopen te doen. Wat de reden ook is, het ziet er volledig prut uit op het veld.
Conclusie
De statistieken bij rust zeiden eigenlijk genoeg. Go Ahead had in de eerste helft zeventien schoten afgeleverd waarvan zeven op ons doel en negen corners, terwijl NEC hier twee schamele schoten tegenover stelde, geen van beide tussen de palen. Zonder Roefs zou dit duel een herhaling zijn geweest van het uitduel in Deventer, want NEC was weer eens helemaal nergens. Helaas zal het na de wedstridj ongetwijfeld weer vooral over die rode kaart gaan, ook al is dat totaal geen excuus voor de belabberde eerste helft. Maar zo gaat het helaas al weken, scheidsrechterlijke dwalingen die het dramatische voetbal van NEC moeten verbloemen. Voetballend lijkt het namelijk nog altijd werkelijk nergens op bij de Nijmeegse equippe. Er zit totaal geen idee achter onze aanvalsopzet en het middenveld ontbeert creativiteit. Het is maar de vraag of Rogier Meijer op deze manier uberhaupt nog wel het einde van het seizoen haalt, want hij krijgt deze ploeg maar niet aan de praat en tactisch en qua wisselbeleid is het janken met de pet op. Het wordt in het restant van dit seizoen puntjes sprokkelen en bidden om de degradatieplekken te ontlopen, dat lijkt momenteel het hoogst haalbare.