Prima temperatuur, tegenstander waar wat te halen lijkt, drankje erbij, zonnebril op en gaan. Op die manier begonnen velen aan hun voetbalmiddag. Om vervolgens met een enorme kater weer naar huis te gaan. 3-4, dat klinkt spectaculair, maar het aantal goals was veel te veel eer voor deze parodie op een voetbalwedstrijd.
Het eerste halfuur speelde NEC zo dramatisch slecht dat zelfs Meijer begon te schoppen in de dugout. Kinderlijke fouten, enorm veel balverlies, moeilijke oplossingen zoeken, verkeerde kant dekken, niet doordekken, geen opkomende backs het kwam allemaal voorbij. Het laatste kwartier van de eerste helft was het iets beter. De tweede helft begon je weer matig, krabbelde je nog even terug zonder echt goed te spelen en presteer je het ook nog om dat ene puntje te verspelen in de 10e minuut van de blessuretijd.
Een enkeling haalde misschien nog een zesje, maar de enige waar nog redelijk wat dreiging vandaan kwam was Hansen. Helaas speelden de meesten gewoon slecht en een enkeling was dan misschien ook wel dreigend, maar dan vooral voor NEC zelf.
De tegengoals kwamen allemaal na (persoonlijke) fouten. Baas die zijn man laat lopen bij de 0-1, de enorme dekkingsfout bij de 2-2, waardoor er vrij ingekopt kon worden en de organisatiefout bij de vierde goal. De meest pijnlijke was misschien wel de derde tegengoal. Excelsior tikte wat rond in de hoek. Vier NEC spelers grepen steeds maar half in, niemand die echt iets forceerde, gewoon slappe hap. En dan een voorzetje en raak. Verschrikkelijk gewoon. De 3-4 nederlaag is daarom niet gestolen, maar deze tegenstander, daar mag je echt niet tegen verliezen. Het geeft niet veel vertrouwen en dat is net wat ervoor kan zorgen dat je meteen achter de feiten aanloopt. Zo wil je niet beginnen.
Lees meer
