Wichard

Februari was de maand die teleurstellend begon en met iets van hoop eindigde. Inmiddels hebben we ook twee aardige wedstrijden in maart achter de rug. Als we de afgelopen weken, met terugwerkende kracht, ooit gaan betitelen als De Wederopstanding, dan heeft dat alles te maken met het opstaan van één man. De man wiens komst aanvankelijk met gejuich werd ontvangen, die in de maanden daarna alweer snel als ’te oud’ werd afgeschreven, de man die als ervaren rot gewoon z’n ‘ding’ bleef doen, de man die nu als centrale verdediger nog steeds een geweldige voetballer blijkt te zijn. Die man werd natuurlijk met een grote meerderheid van stemmen gekozen tot de DTH Speuler van de Maand februari.

Sta allemaal op voor Édgar Barreto

Lees meer

Februari is toch weer zo’n maand geworden. Eentje waar we er de afgelopen jaren al zoveel van hebben gehad. Een maand waar we met een sikkeneurig gezicht aan terugdachten om ons vervolgens vertwijfeld af te vragen: welke matig getalenteerde profvoetballer moeten we in godsnaam als Speuler van de Maand gaan kiezen?

Op het moment van schrijven hebben we net FC den Bosch opgerold (in MAART) waardoor het humeur bij veel supporters ongetwijfeld weer naar de zonnige kant is opgeschoven, maar de vier februari-wedstrijden, met drie nederlagen en een overwinning op Roda JC, waren natuurlijk niet om over naar huis te schrijven.

We vragen ons nu allemaal af of Meijer met z’n 5-3-2 systeem eindelijk de speelwijze heeft gevonden waarmee dit seizoen misschien nog iets te halen valt? Een systeem dat we toch vooral te danken lijken te hebben aan Edgar Barreto, die…nee, we moeten objectief blijven. Ook opvallend, nu we het verder niet over de prestaties van individuele spelers gaan hebben, zijn de prestaties van de Speuler van de Maand Januari (we noemen geen naam). Die is opeens consequent de slechtste man op het veld! Zal wel weer goed komen.

Lees meer

Hoewel we vanmiddag pas de kwartfinale spelen en het heel onwaarschijnlijk is dat we de finale gaan halen (laten we een bietje realistisch blijven), dwaalden mijn gedachten de afgelopen dagen toch steeds weer af naar de herinneringen die ik heb aan de vier bekerfinales die ik heb meegemaakt. De finales van 1983 en 2000 zag ik in het stadion, die van 1973 en 1994 niet.

Dat ik nog herinneringen heb aan de finale van 1973 tegen NAC (2-0 verlies) is best bijzonder, want ik was toen nog een klein jochie dat zich misschien net een beetje bewust begon te worden van zoiets als clubliefde. Ik weet niet eens of ik in die tijd al eens in het stadion was geweest. Ik kan me nog wel herinneren dat mijn vader er een tijdje niet zo happig op was mij mee te nemen, ik zou toch niks kunnen zien. Op de staanplaatsen, in ons geval ‘West’, zou ik dan alleen maar tegen de benen van de grote mensen aan staan te kijken. Bovendien, dat geklooi van andere kinderen, die een hele wedstrijd bezig waren de steile bocht van de wielerbaan af te glijden, en weer op te klimmen, beviel ‘m maar matig.

Mijn vader was al heel lang NEC supporter. Niet dat hij elke wedstrijd ging kijken. Dat deden in die tijd niet zoveel mensen. Een seizoenkaart had bijna niemand, of bestond nog niet eens. Afhankelijk van het belang van de wedstrijd konden er de ene week 7.000 man zijn en de andere 25.000. Een kaartje kocht je meestal pas vlak voor de wedstrijd, bijvoorbeeld bij de kassagebouwtjes die toen in het Goffertpark in de buurt van de kinderboerderij stonden of, als het echt druk leek te worden, in de voorverkoop bij sigarenzaak Van Offeren.

Lees meer

Kennen we Syb van Ottele nog? Dat was een getalenteerde speler van achttien jaar, geboren in Nijmegen, die de jeugdopleiding bij NEC doorliep. Hij liep afgelopen januari voor een appel en een ei de deur uit omdat hij zijn aflopende contract niet wilde verlengen. Er was iets met gebrek aan waardering en geslachtofferd worden na een blunder, dus verliet hij de club van zijn geboortestad die hem had geholpen zijn talenten te ontwikkelen. De club die het transfergeld van de zelf opgeleide spelers zo goed kan gebruiken, bleef met bijna lege handen achter.

Gelukkig heeft NEC nóg een paar talentvolle jongens rondlopen. Één daarvan, onze Speuler van de Maand, verlengde afgelopen week wèl zijn contract zodat NEC hopelijk een leuke transfersom voor ‘m gaat vangen. “Dat gunnen we elkaar”, zei de speler in kwestie, “dat is uiteindelijk ook de bedoeling, want zo werkt de voetbalwereld”. Kijk, zo verdien je de titel DTH Speuler van de Maand dubbel en dwars. Het is natuurlijk al lang duidelijk om wie het gaat, als beste speler van januari is door jullie gekozen:

Souffian El Karouani

Lees meer