De weken razen voort. Vorige week was er een probleem met een geweigerd spandoek. Inmiddels, na een gesprek met NEC, hebben de supporters excuses gekregen voor deze wonderlijke actie en konden we dit onsmakelijke incident gelukkig achter ons laten. Hoe vervelend zo’n geval voor de direct betrokkenen ook is, het is nieuws dat de meesten van ons weer snel zijn vergeten. Het is vluchtig nieuws, want een randzaak.
Hoe anders is dit met grootse sportieve prestaties. Die vergeet je nooit. Al het gedoe rond de club, over financiën, stadion, bestuurders of investeerders, kan nooit op tegen die ene legendarische pot voetbal, die beslissende goal, die historische overwinning. Dat zijn de gebeurtenissen die je bijblijven en waar je met alle mooie herinneringen graag aan terugdenkt. Gisteren, 3 december, was weer zo’n moment. Op 3 december 2008, uit tegen Spartak Moskou wonnen we met 1-2 in de groepsfase van de UEFA Cup. Spartak werd toen getraind door superster Michael Laudrup. Pas in de laatste vijf minuten bezorgden Jhon van Beukering en Lasse Schöne ons de verdiende overwinning. Man, man wat een spanning. Het was zo’n wedstrijd waarbij je, als je thuis op de bank keek, meerdere malen zo hoog opveerde dat met de kruin het plafond werd geraakt.