Wichard

Heel wat supporters zullen met klamme handen naar deze wedstrijd hebben toegeleefd. De laatste twee uitwedstrijden verloren, vorige week een redelijke wedstrijd, meer niet, tegen FC den Bosch en dan nu tegen het sterke FC Emmen, uit, op kunstgras.

Het kan niet anders of na het aanschouwen van de eerste helft hebben de klamme handen plaatsgemaakt voor liters koud zweet die van pure ergernis van het bevende lichaam liepen. Agressief vooruit spelen, de counterpressing, hoog tempo, of wat dan ook, er kwam niets van terecht. NEC creëerde geen enkele (NUL dus) kans. Emmen scoort in de 9e minuut de 1-0 (Bannink) op de inmiddels klassieke wijze tegen Peppies NEC: omschakelmomentje, steekballetje, goal.

In het restant van de eerste helft is FC Emmen ons volledig de baas en moet Lijnders met afgunst hebben gezien hoe de tegenstander het spel speelt waar hij de hele week met NEC op getraind heeft. Bovendien speelt Emmen met een overtuiging en flair die bij NEC volledig ontbrak. Het leek wel de koploper!

In de tweede helft zakt Emmen helemaal in en laat NEC het spel maken. De wedstrijd speelt zich dan vrijwel volledig op de helft van Emmen af. Het gevoel dat de 1-1 elk moment kan vallen is er echter nooit. Pas in de 94e minuut, als Youri Loen voor Emmen de 2-0 al had moeten maken, krijgt NEC de eerste kans, de ingevallen Braken schiet van een meter of vijf een voorzet over het doel.

Ook de terugkeer van Groeneveld, meteen als basisspeler door een blessure van Langil, leverde dus niks op. Hoeft ook niet, hij is er lang uit geweest. Als de andere raspaardjes hun man dan ook niet voorbij komen, is NEC volledig tandeloos. Er is geen stormram voor ‘alles voor de pot’ en corners en vrije trappen leveren ook niets op.

Lijnders zal niet van zijn voetbalfilosofie afvallen en er fanatiek op blijven trainen. We kunnen alleen maar hopen dat dit meer gaat opleveren dan we tot nu toe gezien hebben.

Lees meer

De lente laat nog even op zich wachten, maar toch, als je een beetje je best deed, kon je het bij de wedstrijd tegen de Go Ahead Eagles haast ruiken: de geur van een nieuw begin, van verandering, van verbetering. We weten nog helemaal niet hoe dit afloopt, maar er zijn aanwijzingen voor een Nijmeegse lente. Er is een nieuwe leiding, die heeft een plan en het vaste voornemen dit uit te voeren, er is rust, er is visie en er zijn de eerste resultaten. Langzaam begint het beeld van NEC in de stad te kantelen. Van parasiet van de gemeenschap naar een club die vooral een positieve bijdrage levert aan stad en ommelanden.

Om al dit moois niet in de kiem te smoren is het wel noodzakelijk dat we dit jaar promoveren. Het was daarom spannend om te zien hoe de onverwachte aanstelling van de onervaren Pepijn Lijnders zou uitpakken. Onder Adrie Bogers was het voetbal niet altijd even spannend (er waren overigens ook een 6-0 en een 2-7) maar de resultaten waren goed en dan is de verandering van hoofdtrainer midden in het seizoen best een risicovolle stap. Maar als gezegd, de nieuwe leiding heeft een plan en voert dat uit. Dus kwam met Lijnders alsnog de trainer die in de zomer niet gevonden werd.

Hulde trouwens voor Adrie Bogers, die plotseling een moeilijke taak op zijn bord kreeg en ondanks genadeloze kritiek behoorlijk koel bleef en een winnend elftal componeerde. Als assistent is hij hopelijk de ideale secondant van jonge hond Lijnders. Adrie bedankt!

Lees meer