De rechterspits van De Vrienden van Willem II haalde ter hoogte van de rand zestien de achterlijn. Iets wat bij het Nederlands elftal een utopie is geworden. Met een ingepakte linkerknie stijf tegen de paal staand, hoopte ik op een voorzet. Die kwam halfhoog als een laatste Rolo richting de ingelopen spits. Half hoog, het mooiste cadeau voor een keeper. Met een zweefduik pakte ik het presentje klemvast uit. Even loskomen voelde als een déjà vu, zag ook Leen Looyen die aanwezig was om zijn boek te promoten. Al lang had ik dat vrije gevoel niet meer gehad. Het werd op 26 mei het hoogtepunt van mijn vakantie als gelegenheidskeeper bij oud-N.E.C. tijdens het oude garde toernooi in Tilburg. Met een collectief sterke prestatie, weer iets wat Oranje niet op kon brengen, pakten Carlos Aalbers, Grad Xhofleer, Luuk Maas, Frans Paymans, Arjan Ebbinge, Wim Wouterse, Pavel Michalevitch, Oleg Poutilo, Ronnie de Groot, Louis Kersten en ik de vijfde plaats. Chris van der Weerden speelde fanatiek bij oud-P.S.V. en verloor de finale van Willem II.
Columns
Sjaak: Helden moeten niet zeuren!
Als NEC supporter heb je het tegenwoordig niet makkelijk. Zet supporters bij elkaar en laat ze over de supporters praten en het lijkt allemaal nog veel erger dan 12 miljard euro bezuinigen. Bij andere clubs is het altijd beter, wij zijn kutpubliek en de club is dood, dat zijn de apocalyptische termen die voorbij komen. Ga je eens goed vergelijken met andere clubs, dan valt het eigenlijk best wel mee. Ook de bestuurders van onze club raken in paniek, want slecht publiek is een slecht imago en een slecht imago kost geld. Logisch dus dat een sfeervak opeens wel tot de mogelijkheden behoorde en dat medewerkers verkrampen als het woord sfeer in een vergadering wordt ingebracht. En denk je zo’n beetje alles gehad te hebben, dan zijn er ook nog de spelers en de technische staf. Dit jaar heb ik ze al 5 keer horen piepen over de supporters. De laatste keer door Babos die op het feest van de supportersvereniging voor zijn selectie stond en de supporters toesprak over het gebrek aan sfeer dat ze hebben gekregen. Nooit heb ik zo’n grote afstand gevoeld tussen spelers en supporters tijdens een vergelijkbare gebeurtenis.
Sjaak schiet raak: De vitrinekast
Wie al wat jaartjes bij de club rond loopt, kan zich vast nog wel het kantorengedeelte herinneren van de oude Goffert. Je ging onder een boog door met daarboven het mooie oude logo om vervolgens in een gangetje te komen, waar je aan het einde als in een heuse quiz uit drie deuren kon kiezen. Koos je voor rechtdoor, dan ging je het stadion in. De linkerdeur gaf toegang tot de ruimte van het CBR, waar zenuwachtige kandidaten zaten voor hun autorijexamen en rechts was de deur naar het spelershome. Wie toch maar voor de rechterdeur ging zag links de bar en bij binnenkomst meteen rechts, ja ja daar hing hij dan, ongeveer één bij één meter groot en zo’n 10 cm diep: de vitrinekast.
Column Mark: De weg kwijt?
De nederlaag tegen Roda JC van afgelopen zaterdag kan zo bijgeschreven worden in het rijtje De Graafschap, NAC, RKC, ADO. Waar menigeen hoopte dat met de bekerwinst tegen Volendam en de daaropvolgende competitiezeges tegen Utrecht en Feyenoord de weg omhoog eindelijk was ingezet, daar bleek zaterdag in de eigen Goffert dat deze hoop te voorbarig was. De spelers werkten wel, maar het spel oogde pijnlijk impotent en inspiratieloos.