Het was voor NEC-fans een geweldige week. Halve finale beker bereikt, een fraaie overwinning op Heracles, het team draaide als een tierelier. Bovendien konden we een nieuw clubrecord vestigen door vijftien duels op rij minimaal een keer te scoren. Drie wedstrijden binnen een week is echter wel een zware kluif voor deze smalle selectie, dus het was afwachten hoe we vanavond in Waalwijk voor de dag zouden komen. De tegenstander was op voorhand in elk geval al positief: RKC draait dramatisch slecht en zit met drie punten voor op vitesse momenteel op de precaire zestiende plek. Ze scoren voor geen meter en bovendien waren vandaag ook nog Krasmer en Seuntjes afwezig. Hoe fijn wil je het hebben? Daarentegen was het wel carnavalsgekte in Waalwijk. Je weet dan ook nooit wat de voor dit pre-carnavalsduel ontworpen felgevlekte hansopjes aan vreemde krachten kunnen losmaken in Brabant…
Geen categorie
Zo zagen wij het: NEC – ADO Den Haag (kwartfinale beker)
Met de fijne overwinning tegen Heracles nog vers op het netvlies trad NEC vandaag aan tegen ADO Den Haag. Beide ploegen zijn in goeden doen, met ADO dit seizoen nadrukkelijk op jacht naar promotie uit de KKD. De kwartfinale is dan ook voor ADO wellicht iets meer bijzaak dan voor NEC. Voor ons ligt er een unieke kans om een vijfde bekerfinale te behalen, want we zijn momenteel officieel de ‘best of the rest’. Feyenoord en AZ treffen elkaar immers morgen in de beker en alle andere ploegen in het linkerrijtje van de Eredivisie zijn al uitgeschakeld. Versla je vanavond dus ADO en wet je Feyenoord of AZ in de halve finale te vermijden, dan heb je een prima kans op een tripje naar de Kuip. Maar goed, dan moet ADO wel eerst verslagen worden, natuurlijk. Het mag verleidelijk zijn om NEC in de huidige vorm een makkelijke avond toe te dichten, maar bij NEC weet je het natuurlijk nooit. De aanval van ADO is bloedlink, met de beste doelpuntenproductie in de KKD. Coach Kalezic is nog een oude bekende voor Meijer, want hij was Rogier’s coach bij de Graafschap. Ze kennen elkaar dus door en door, wat ook voor de tactische ontwikkelingen (“leerling tegen meester”) een extra dimensie toevoegt aan dit duel.
Zo zagen wij het: NEC – Heracles
Het was een enerverende wintertransfer. Het verlies van Magnus Mattsson is uiteraard een enorme aderlating voor de ambities van NEC. Daar tegenover staat het aantrekken van Chery en Sow, die de doelpuntenproductie zullen moeten overnemen van Mattsson. Aan Heracles-zijde konden we vanavond een oude bekenden verwelkomen; Jordy Bruijn kwam namelijk deze winter weer terug uit Libanon en streek in Almelo neer. In het uitduel was NEC eerder dit seizoen de betere ploeg maar trok Heracles met 2-1 aan het langste eind. De verhoudingen liggen nu echter anders en NEC is het aan haar stand verplicht om de punten in eigen huis te houden als het echt voor die play-offs wil gaan.
De week van… Mattssonmanie.
Het is momenteel even totale gekte rondom Magnus Mattsson. De Deense middenvelder kreeg dit seizoen de kans om de belangrijke sleutelpositie als aanvallende middenvelder over te nemen van Tannane, die opeens als een duveltje uit een doosje naar Qatar vertrok in de zomer. Saillant detail overigens: Tannane had aangekondigd dat hij graag nog officieel afscheid wilde nemen van onze supporters en de club, maar dat lijkt inmiddels allemaal alweer vergeten. ‘Lip service’ noemen ze dat in Engeland, dat is tegenwoordig schijnbaar gebruikelijk in de voetballerij.
Enfin, Mattsson mocht het dit seizoen dan eindelijk proberen op de ‘nummer 10’ positie. Hij had in de voorgaande twee seizoenen al een paar keer aan die plek mogen ruiken en had deze niet onverdienstelijk ingevuld, dus Meijer had er wel vertrouwen in. Het bleek een gouden greep. Mattsson is ontvlamd en scoorde inmiddels al elf keer in competitieverband en twee keer in de beker. Bovendien produceerde hij vijf assists over beide competities. Prima cijfers voor een aanvallende middenvelder bij NEC. Sterker nog, daarmee is hij halverwege het seizoen qua goals zijn illustere voorganger al voorbijgestreefd. Tannane scoorde in het hele vorige seizoen (nou ja, met alle schorsingen en blessures uiteindelijk vijfentwintig Eredivisiewedstrijden) immers ‘slechts’ zeven goals (zes in de competitie en eentje in de beker), al had hij wel twaalf assists op zijn naam. Bovendien gooit Magnus er de laatste weken ook blakend van vertrouwen allerhande hoogstandjes uit, zoals zijn speelse passeerbeweging tussen twee Tukkers door een paar weken geleden.