Geen categorie

Vol bewondering heb ik gisteravond gekeken naar het optreden van Bart van Rooij in de wedstrijd tegen Manchester United. Mooi dat een door ons opgeleide speler zich op zo’n podium laat zien. Ik had hier graag uitgebreider over geschreven en over andere voetbaldingen, maar er zijn dringender zaken.

Ik heb het dan over de flirt van NEC met de voetbalbond van Saoedi-Arabië. De korte en niet zo zware storm die hierover opstak is alweer gaan liggen, maar een mogelijke samenwerking ligt nog steeds op tafel. Nooit gedacht dat er ooit een connectie zou bestaan tussen onze mooie club en deze sinistere oliestaat.

Wat is er ook al weer aan de hand?

Wat we weten is dat NEC een jeugdspeler, Rakan Al-Ghamdi, voor een jaar huurt van de Saoedische club Al Nassr, hij sluit aan bij de Onder 21. In een persbericht meldde NEC: “Het huren van Rakan is een eerste intentie om te onderzoeken of de Saoedische bond en NEC op termijn iets voor elkaar kunnen betekenen”. Het contact kwam tot stand via een ‘relatie van de club’ die de technisch directeur van de Saoedische bond kent. Ook meldt het bericht, dat de bond wil dat de Saoedische competitie binnen een paar jaar tot de grootste competities van de wereld behoort. Verder is er natuurlijk sprake van een ‘verkenningsfase’, contacten op doen, etcetera.

Er is volgens NEC dus nog niks zeker. Gelukkig maar en dat moet vooral zo blijven, maar het bestaan van enkel de intentie tot samenwerking is al treurig en schadelijk. Een grote miskleun van de clubleiding, als je het mij vraagt. Lees vooral verder.

Lees meer

Potdikke. Was Sandler eindelijk weer terug, raakte hij tegen PSV opnieuw geblesseerd. Het schiet allemaal niet echt op zo. Uiterst sneu voor Sandler zelf, uiteraard, maar voor ons is het ook weer een flinke aderlating. ‘Gelukkig’ troffen we vanavond in eigen huis Heracles, dat tot dusverre uiterst teleurstellend opereert en waar we het dus ook makkelijk zouden moeten af kunnen met Nuytinck en Marquez centraal achterin. Naast Sandler was ook Roefs nog altijd niet hersteld van zijn uitstapje met Jong Oranje, waardoor Van Gassel in de Goffert het doel warm mocht houden. Ook zijn er al een tijdje geruchten dat Vito van Crooij ons komt versterken, maar tot dusverre lijkt hij de weg vanuit Saoedi-Arabië naar Nijmegen nog niet gevonden te hebben. Daarmee is alles weer bijgepraat en konden we ons richten op de wedstrijd tegen Heracles uit Almelo, waarvan iedereen op voorhand alvast aannam dat dat toch een makkelijke overwinning moest worden voor NEC. Een paar jaar geleden zou een dergelijke instelling geheid tot ellende leiden, maar het huidige NEC is inmiddels een stuk verder in haar ontwikkeling. Toch…?

Lees meer

Het gaat natuurlijk heel goed met NEC, razendsnel heeft de club zich van een marginale KKD-club ontwikkeld tot een serieuze speler in de Eredivisie. Maar, voor sommige dingen wordt je geduld nog danig op de proef gesteld. Kijk maar eens naar de poll hieronder. Wat duurt voor jou het langst?

Lees meer

Afgelopen maandag 22:00.

En de scheids fluit af! Wat een ontknoping! Vijf minuten voordat de reguliere speeltijd is gespeeld besluit de scheids dat het welletjes is geweest en stuurt de spelers naar de kleedkamer. Ik kijk mijn vrouw en hond verbaasd aan en weet me even geen raad met deze onverwachte situatie.

Terwijl de spelers van het veld lopen giert de adrenaline nog door mijn lijf. Ik blijf enigszins verward zitten op mijn plek en ik blijf daar zitten totdat de klok in het stadion aangeeft dat de reguliere speeltijd er nu echt op zit. Mijn vrouw ligt inmiddels op bed en de hond ligt snurkend in zijn mand. De tribunes om me heen zijn leeg. Ik sta op en applaudisseer naar een leeg veld.

Zoals zo vaak na een wedstrijd kan ik niet meteen in slaap komen.
Ik denk terug aan de wedstrijd, het getoonde spel en het wedstrijdverloop.

Tijdens de eerste helft gebeurde er niets noemenswaardig en was ik gedurende lange periodes zelfs helemaal niet bezig met de wedstrijd. Er werd gevoetbald maar wat de spelers precies aan het doen waren was voor mij volstrekt onduidelijk. Wat ik wel zag was dat het team een soort van zelfverzekerde rust uitstraalde waardoor ik me totaal geen zorgen maakte over het verloop van de rest van de wedstrijd.

De tweede helft begon zoals de eerste helft eindigde. Er gebeurde niets en naarmate de tijd verstreek begon ik toch wat onrustig te worden. Fijn dat het team zo’n rust uitstraalt maar er moet wel gescoord worden.

En dan wordt er gescoord. Een frommel goal. Natuurlijk ben ik blij maar alsnog begin ik me nu toch zorgen te maken over het getoonde spel. Verbloemd de rust die het team uitstraalt dat ze eigenlijk het vermogen niet hebben om de wedstrijd tot een goed einde te brengen?

De wedstrijd kabbelt voort en ik word, naarmate de tijd verstrijkt, steeds onrustiger. Het kan toch niet zo zijn dat dit het is? We hebben echt nog wel een paar doelpunten nodig.

En dan, met 75 minuten op de klok, ontbrandt de wedstrijd. Twee wonderschone doelpunten vlak achter elkaar zorgen ervoor dat het vertrouwen weer helemaal terug is. Ik zit helemaal in de wedstrijd en schreeuw de ploeg naar voren. Nog 1 doelpunt en dan hebben we alsnog wat mij betreft de perfecte wedstrijd gespeeld. Kom op, nog 1 doelpunt! En dan, 5 minuten voor tijd, fluit de scheids af.

Lees meer