Heeft u ook zo genoten van VVV Venlo–Ajax op zondag 21 augustus jongstleden? Ondanks dat ik naast NEC ook voor Ajax ben, heb ik mijn vingers afgelikt bij de manier waarop Dennis Gentenaar van groot belang was bij het tot stand komen van het gelijke spel. De arrogante Amsterdamse formatie van Frank de Boer, die nog niet goed is in het opstropen van de mouwen, stuitte op een geniale Gentenaar. Katachtig als na zijn doorbraak bij NEC keerde hij een ogenschijnlijk onhoudbare kopbal van Jan Vertonghen. Als de Belg voluit in beeld te zien zou zijn geweest, had je hem in gedachten al kunnen zien juichen. Maar Dennis was weergaloos en daar veerde ik van op. Net zoals tijdens de wedstrijd Sparta-NEC in het seizoen 2001-2002. Een Rotterdamse stormloop stuitte toen op de vuisten van de keeper die zijn jeugdjaren speelde bij Z.O.W. Een slecht spelend NEC keerde met een 0-0 gelijkspel terug uit Het kasteel.
Om de haverklap
Om de Haverklap: Slag om het middenveld
Het is weer zover, de houdbaarheidsdatum van deze column is al verlopen op het moment dat ik de laatste woorden zit te typen. Spelers wisselen als warme broodjes van club. Succesvolle formaties van het vorig seizoen staan op het punt uiteengereten te worden door spelersmakelaars en clubs die zelf ook werden verzwakt door transfers. De hectiek van deze tijd is wel te begrijpen, maar moeilijk te verkroppen voor iemand zoals ik die uit het tijdperk van de clubiconen komt. Salarissen van spelers gaan met twintig procent omhoog en medewerkers bij BVO’s worden van de loonlijst gehaald, omdat ze niet meer betaald kunnen worden. Het betaalde voetbal is meer dan ooit de gekheid ten top en de wereld op z’n kop.